10 08 07, Παρασκευή

Η κάθε μέρα είναι διαφορετική. Και η κάθε μέρα είναι μοναδική. Και καλό θα είναι να την εκτιμούμε την κάθε ημέρα όπως της αξίζει, γιατί άλλη ολόιδια δεν έχει κι ας το πάρουμε απόφαση.
Είχα δει μια ταινία πριν από χρόνια, νομίζω Κινέζικη, με τίτλο «να ζεις», και επειδή πολύ λόγος γίνεται τελευταία στη δουλειά για το νόημα της ζωής, (δεν έχουμε τι να κάνουμε και αμπελοφιλοσοφούμε την ώρα του καφέ), εγώ έχω καταλήξει πως το νόημα είναι να ζεις,, αυτό και μόνο. Αν προχωρούσα ωστόσο θα έλεγα και να μην πολυσκέφτεσαι αλλά καλύτερα να μην τα ισοπεδώσω όλα, στη ταινία από ό,τι θυμάμαι, ο πρωταγωνιστής επειδή τα είχε χάσει όλα γλίτωσε το κεφάλι του, κι αυτό νομίζω είναι το πιο σημαντικό, γιατί χωρίς κεφάλι δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα. Ο φίλος μου ο Γιάννης διαφωνεί, όταν του λένε πως φτάνει να έχει κανείς την υγειά του εξεγείρεται, λέει πως πρόκειται για συνωμοσία αυτών που τα έχουν όλα, ο καθένας ό,τι δεν έχει εκτιμά τελικά, πρέπει να τη χάσει κανείς την υγεία του για να καταλάβει πως φτάνει και περισσεύει, μα μου φαίνεται πως ο άνθρωπος είναι ανικανοποίητος και όλο και κάτι περισσότερο θα θέλει. Το νόημα λοιπόν για μένα είναι να ζεις, και να ευχαριστιέσαι με αυτό που έχεις, θα προσθέσω. Πάλι ο δικηγόρος του διαβόλου που είναι τελευταία στις μαύρες του, ο Γιάννης δηλαδή, θα έλεγε ότι αν ευχαριστιέσαι με αυτό που έχεις δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσεις το παραπάνω, αλλά εγώ ειδικά σήμερα δεν θα τον ακούσω, είμαι ευχαριστημένη με ό,τι έχω.
Τα σχέδια μου για το Σαββατοκύριακο είναι μεγαλεπήβολα, και περικλείουν οικογενειακό γεύμα στον αδερφό μου το μεσημέρι του Σαββάτου, να νιώσω έτσι τη θαλπωρή και τη μαγεία των κατεργάρικων των ανιψιών μου, οι οποίες έχουν σπρώξει στα σύνορα της εξουθένωσης τους γονείς τους αλλά για εμένα, κι όταν πρόκειται για μία ή δύο ώρες μόνο, είναι χάρμα ιδέσθαι και χάρμα παίζειν και πολύ τις απολαμβάνω, το βράδυ του Σαββάτου έχω έξοδο, γυναικοπαρέα με άγριες διαθέσεις, την Κυριακή θα είμαι μέλος εκδρομικής παρέας την οποία έχει οργανώσει η Σπυριδούλα πράγμα που προεξοφλεί την επιτυχία της, ή έστω θα έχουν μπει γερές βάσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Υπάρχει και κάποιος ενδιαφέρων άνδρας, μου ξεκαθάρισε η Σπυριδούλα, συμμαθητής του άνδρα της που ξαναβρεθήκανε ύστερα από χρόνια, να τον δούμε κι αυτό τον ενδιαφέρων άνδρα, τι να κάνω, κάποτε με εκνεύριζε όταν μου κανονίζανε οι φίλες μου καταστάσεις, ήμουν ακόμη ρομαντική, νόμιζα πως θα τον γνωρίσω τον κατάλληλο τυχαία και μόνη μου, ό,τι θα τον ξεχωρίσω ανάμεσα σε πλήθος, αναγκαστικά τελευταία περιορίζω τις απαιτήσεις και τις εμμονές μου, χρειάζονται και συμβιβασμοί και υποχωρήσεις .


Υγ1. Υποσχέθηκα να μην είμαι γκρινιάρα χθες, και ελπίσω πως τα κατάφερα, έτσι δεν είναι; Δεν παραπονέθηκα για τίποτε.
Υγ2. Έχω ξεφύγει από το στόχο που ήταν να περιγράφω την κατάσταση στη δουλειά αλλά.. γράφω τελικά ότι κατέβει στο μυαλό μου, αυτό είναι το ωραίο, δεν υπάρχουν περιορισμοί και κακώς τους τοποθέτησα προτού καλά-καλά βγω από το αβγό, (στον κόσμο της μπλογκοδημιουργίας)
Υγ3 . Καλό σαββατοκύριακο, τα λέμε τη Δευτέρα.