Με κατηγόρησαν κάποιοι πως απαξιώνω την πολιτική κι ότι είμαι δημόσιος κίνδυνος για τα χρηστά ήθη, θα κάνω την εξής απλή ερώτηση: αν κάποιος είναι ευχαριστημένος από τη ζωή του, ικανοποιείται σεξουαλικά όπως γουστάρει, με εναλλαγή συντρόφων και ποικιλία ακόμη καλύτερα, νιώθει ελεύθερος, βγαίνει, διασκεδάζει, χαίρεται, είναι καλά με τον εαυτό του, γιατί να κλέψει τα ταμεία των συνταξιούχων, βλέπε ομόλογα, ή τις οικονομίες των μικροκαταθετών, βλέπε χρηματιστήριο, γιατί να παίρνει μίζες και να διακινδυνεύει και να αγχώνεται; Αγύρτης κι απατεώνας είναι συνήθως ο καταπιεσμένος, ο ανασφαλής, ο ανικανοποίητος και ανέραστος για να μην πω ανίκανος, ο μίζερος που τον έχει δεμένο με το λουρί η μέγαιρα γυναίκα του και ξεροσταλιάζει σαν το νηστικό σκύλο μπροστά στα κρεοπωλείο, αυτός που δεν μπορεί παρά να κοιτάζει αποβλακωμένος τη χαρά επειδή μια ζωή υποκρίνεται περί τάξης, ηθικής, θρησκείας, το βάζει λοιπόν πείσμα να τα καταφέρει αλλιώς, κλέβοντας, παραγκωνίζοντας, αρπάζοντας, αδικώντας, πέφτει με τα μούτρα στο ψητό και πασχίζει να καταβροχθίσει όσο περισσότερο γίνεται για να νιώσει επιτέλους κάποιος.
Ιδέα για την καταπολέμηση της διαφθοράς: Αφήστε τους ανθρώπους να είναι ευτυχισμένοι. Κι αν αυτό δε γίνεται επειδή στη γενιά μου- και ειδικά στην προηγούμενη- ακόμη τρέχει στο αίμα της το «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών», και το «ο αυνανισμός τυφλώνει», μάθετε τουλάχιστον στα παιδιά σας πώς να γίνουν ευτυχισμένα. Μόνο έτσι καταπολεμιέται η διαφθορά.
14 09 07, Παρασκευή
Αν και βολεμένη δημόσια υπάλληλος, είμαι αναφανδόν εναντίον κάθε είδους μονιμότητας. Μονιμότητα για μένα σημαίνει σκουριά και αχρηστία. Για φανταστείτε: Να διοριστείτε από μικρές σε μία θέση, να πάρετε από την κούνια σας έναν άνδρα και μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει να βλέπετε το ίδιο πάντα έργο, όλα προβλέψιμα όλα μελετημένα, πρωί βράδυ πρωί βράδυ πρωί βράδυ. Βλέπω πως έχουν καταντήσει οι μεγαλύτερες αυταδέλφισσες μου, να μην έχουν άλλο ενδιαφέρον και άλλη έγνοια στη ζωή από τα βλαστάρια τους, επειδή αυτά προσφέρουν την μόνη αλλαγή στη ζωή τους, σήμερα είναι νήπια, αύριο μαθητές, μεθαύριο φοιτητές, εξαιτίας τους μπορούν να αγωνιούν και κάτι να περιμένουν, υπάρχει μια διαβάθμιση και εξέλιξη, στην προσωπική τους ζωή τίποτε, μαύρο σκοτάδι, ζόφος. Είτε δουλέψουν είτε δε δουλέψουν διαφορά δεν κάνει, τον σύζυγο τον έχουν τόσο πολύ συνηθίσει που όταν αποφασίσουν να πιάσουν το πουλί του το κάνουν με τον ενθουσιασμό που πλένουν τα πιάτα, μπορεί να διακρίνει κανείς στο παστωμένο τους πρόσωπο τη νωθρότητα να ελκύει και να συσσωρεύει τη χαζομάρα.
Μου είναι δύσκολο να φανταστώ μια ζωή κάνοντας έρωτα με ένα άτομο μόνο, ίσως αυτός να είναι ο λόγος που δεν έχω παντρευτεί. Είμαι κατά της μονογαμίας και μακάρι να έβρισκα κάποιον με παρόμοια θεώρηση των πραγμάτων. Να το εννοεί όμως και όχι να το λέει για να κοκορεύεται. Ούτε να το εννοεί μονοδιάστατα, δηλαδή αυτός να γλεντάει κι η γυναίκα να τον περιμένει στο σπίτι ως σύγχρονη Πηνελόπη. Όπως και να το κάνουμε, όσο πάθος και να υπάρχει, δεν θα ήταν πάθος αν έμενε αιώνιο, όλα αλλάζουν και στην καλύτερη των περιπτώσεων το πάθος μετατρέπεται σε αγάπη εκτίμηση σεβασμό και άντε εσύ να πηδιέσαι με την εκτίμηση και το σεβασμό, πάθος εκατό χρόνων δε νοείται, επιμένω, εκτός κι αν είναι απαγορευμένο, όπως στον «έρωτα στα χρόνια της χολέρας» του Μάρκες, ύστερα από πενήντα χρόνια που δεν είχε δει την αγαπημένη του την ποθούσε σαν τρελός, ας έμενε όλα αυτά τα χρόνια μαζί της και να δω άμα του σηκωνόταν. Απλά μαθηματικά είναι. Το καινούργιο σώμα, οι διαφορετικές κινήσεις και μυρωδιές, άλλες εκχυμώσεις και αντιδράσεις. Το απρόσμενο. Η έκπληξη. Ακόμη και η ματαίωση καμιά φορά, αρκεί να μη γίνεται μηχανικά και τετριμμένα σαν καθήκον, συζυγικό καθήκον! τι απαίσια λέξη για μια Θεϊκή πράξη. Δέχομαι ότι μπορεί να είσαι παθιασμένη με κάποιον και να μην «βλέπεις» κανέναν άλλον για μερικά χρόνια, αλλά ως εκεί, παραπάνω δε γίνεται, αν κρατάει παραπάνω θα βαρεθείς τόσο πολύ με τη μονογαμία που στο τέλος θα καταντήσεις πολιτικός για να πηδάς τους άλλους.
Υγ. Να μου το θυμηθείτε και βάζω στοίχημα πως σε εκατό χρόνια θα έχει απαξιωθεί και καταργηθεί η μονογαμία. Ακόμη και τα πιο αγαπημένα και παθιασμένα ζευγάρια, ειδικά αυτά, θα κάνουν έρωτα όποτε θέλουν και με όποιον θέλουν και θα είναι πολύ ευτυχισμένα και ειρηνικά και δε θα πρήζουν τους συναδέλφους τους. Δυστυχώς γεννήθηκα εκατό χρόνια νωρίτερα. Για τη μονιμότητα στο Δημόσιο δεν ξέρω. Αυτή μάλλον θα παραμείνει.
Υγ2. Μην ξεχάσετε την Κυριακή. Α. Ψηφίστε Β. Δηλώσετε στο exit poll διαφορετικό κόμμα από ότι ψηφίσατε. Γ. Τελειώσατε.
Καλό Σαββατοκύριακο!
Μου είναι δύσκολο να φανταστώ μια ζωή κάνοντας έρωτα με ένα άτομο μόνο, ίσως αυτός να είναι ο λόγος που δεν έχω παντρευτεί. Είμαι κατά της μονογαμίας και μακάρι να έβρισκα κάποιον με παρόμοια θεώρηση των πραγμάτων. Να το εννοεί όμως και όχι να το λέει για να κοκορεύεται. Ούτε να το εννοεί μονοδιάστατα, δηλαδή αυτός να γλεντάει κι η γυναίκα να τον περιμένει στο σπίτι ως σύγχρονη Πηνελόπη. Όπως και να το κάνουμε, όσο πάθος και να υπάρχει, δεν θα ήταν πάθος αν έμενε αιώνιο, όλα αλλάζουν και στην καλύτερη των περιπτώσεων το πάθος μετατρέπεται σε αγάπη εκτίμηση σεβασμό και άντε εσύ να πηδιέσαι με την εκτίμηση και το σεβασμό, πάθος εκατό χρόνων δε νοείται, επιμένω, εκτός κι αν είναι απαγορευμένο, όπως στον «έρωτα στα χρόνια της χολέρας» του Μάρκες, ύστερα από πενήντα χρόνια που δεν είχε δει την αγαπημένη του την ποθούσε σαν τρελός, ας έμενε όλα αυτά τα χρόνια μαζί της και να δω άμα του σηκωνόταν. Απλά μαθηματικά είναι. Το καινούργιο σώμα, οι διαφορετικές κινήσεις και μυρωδιές, άλλες εκχυμώσεις και αντιδράσεις. Το απρόσμενο. Η έκπληξη. Ακόμη και η ματαίωση καμιά φορά, αρκεί να μη γίνεται μηχανικά και τετριμμένα σαν καθήκον, συζυγικό καθήκον! τι απαίσια λέξη για μια Θεϊκή πράξη. Δέχομαι ότι μπορεί να είσαι παθιασμένη με κάποιον και να μην «βλέπεις» κανέναν άλλον για μερικά χρόνια, αλλά ως εκεί, παραπάνω δε γίνεται, αν κρατάει παραπάνω θα βαρεθείς τόσο πολύ με τη μονογαμία που στο τέλος θα καταντήσεις πολιτικός για να πηδάς τους άλλους.
Υγ. Να μου το θυμηθείτε και βάζω στοίχημα πως σε εκατό χρόνια θα έχει απαξιωθεί και καταργηθεί η μονογαμία. Ακόμη και τα πιο αγαπημένα και παθιασμένα ζευγάρια, ειδικά αυτά, θα κάνουν έρωτα όποτε θέλουν και με όποιον θέλουν και θα είναι πολύ ευτυχισμένα και ειρηνικά και δε θα πρήζουν τους συναδέλφους τους. Δυστυχώς γεννήθηκα εκατό χρόνια νωρίτερα. Για τη μονιμότητα στο Δημόσιο δεν ξέρω. Αυτή μάλλον θα παραμείνει.
Υγ2. Μην ξεχάσετε την Κυριακή. Α. Ψηφίστε Β. Δηλώσετε στο exit poll διαφορετικό κόμμα από ότι ψηφίσατε. Γ. Τελειώσατε.
Καλό Σαββατοκύριακο!
13 09 07, Πέμπτη
Δεν παύουν να με εκπλήσσουν οι άνθρωποι, οι λεπτομέρειες με τις οποίες με κατέκλυσε ο Ιάσονας εχθές το απόγευμα ήταν άκρως σκανδαλιστικές. Προχθές το ανέβαλε το ραντεβού και στη δουλειά δεν έχει εμφανιστεί δηλώνοντας αναρρωτική άδεια, τον συνάντησα χθες το απόγευμα μετά από επιμονή δική μου και καλά έκανα γιατί χρειαζόταν να μιλήσει, πραγματικά έμοιαζε με άρρωστο. Τον είδα κομμένο και χλωμό με κόκκινα μάτια, να καπνίζει το ένα τσιγάρο πίσω από το άλλο και να γέρνει μηχανικά μπροστά σαν γέρος με μπαστούνι, αρχικά ήταν σιωπηλός και απόμακρος μα όταν ξεκίνησε τη διήγηση δεν έλεγε να σταματήσει. Εν ολίγοις τα είχαν πάνω από ένα χρόνο και εκείνη ήταν όλο υποσχέσεις, «δεν μπορεί τον άνδρα της, δεν τον αντέχει και δεν κάνουν έρωτα, είναι μισή η ζωή της χωρίς τον Ιάσονα, θα τρελαθεί αν ποτέ τον χάσει», ό,τι ξεκίνησε ως ευκαιριακό πήδημα έγινε μεγάλος έρωτας, κατά τα λεγόμενα του, βρισκόταν δύο με τρείς φορές την εβδομάδα στο διαμέρισμα του μα δεν ήταν μόνο ερωτική η σχέση τους, «καταλαβαίνονταν, επικοινωνούσαν, ήταν χαρούμενοι σαν παιδιά», είχε πιστέψει τα λόγια της και περίμενε πως θα χώριζε για να τον αποκαταστήσει, τελευταία άλλαξε η συμπεριφορά της κι εκείνος έφτασε να την παρακολουθήσει και να ανακαλύψει πως τον απατάει! Μπράβο Νίκη! Νόμιζα ότι απλώς φλέρταρε με τον Ιάσονα, δεν την είχα ικανή για τίποτε περισσότερο, νόμιζα ότι εξαντλούσε την ενέργεια της στην ανάγκη για επίδειξη και σε σαχλές κοινωνικότητες, να όμως που είχε τελευταία και δύο γκόμενους. Όταν ο Ιάσονας της έκανε σκηνή τον έδιωξε λέγοντας του πως είναι ερωτευμένη με τον άλλον. Ακόμη χειρότερα, το μεγάλο φτύσιμο και η έσχατη περιφρόνηση ήταν πως τον συμβούλεψε να βρει μια καλή κοπέλα και να τακτοποιηθεί. «Γιατί να με φλομώσει με τόσα ψέματα, γιατί; δεν την μπορώ τόση κοροϊδία και τόση υποκρισία» μου επαναλάμβανε ο Ιάσονας μα στην πραγματικότητα την εγκατάλειψη δεν αντέχει. Προσπάθησα να τον συνεφέρω αλλά τα λόγια μου τα έπαιρνε ο αέρας. Δεν είναι σε θέση ακόμη να ακούσει πως συνέβη το καλύτερο γι’ αυτόν, ότι τώρα που γλίτωσε από την μαγγανεία της μπορεί να κοιτάξει τη ζωή του. Δεν άκουγε τίποτε αλλά τουλάχιστον νομίζω πως δεν θα προβεί σε καμία βεβιασμένη ενέργεια για την οποία θα μετανιώνει μια ζωή. Θα καθίσει να θρηνήσει ήσυχα και ήρεμα, του έχει στοιχίσει πολύ μα θα του περάσει, ούτε ο πρώτος είναι ούτε ο τελευταίος, ο χρόνος με τη βοήθεια ίσως κάποιας γυναίκας θα του κλείσουν τις πληγές.
Τον πόνο πάντως τον δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι, εμείς επιφέρουμε τα δεινά και ας πάψουμε να λέμε ότι φταίνε οι άλλοι. Δεν μπορεί να μας πληγώσει ο άλλος αν δεν του το επιτρέψουμε. Πρέπει να ήταν τυφλά ερωτευμένος για να πιστέψει ότι η Νίκη, η μαθημένη στη χλιδή και στα λούσα, η οποία συνέχεια περηφανεύεται για τον ιατρό σύζυγο της, θα μπορούσε να αφήσει τον ιατρό για να ζήσει με το μισθό δημοσίου, ε δε γίνονται αυτά τα πράγματα. Ό,τι και να του έλεγε εκείνη, έπρεπε ο ίδιος να σκέφτεται πιο λογικά και να φιλτράρει τα λεγόμενα της, πάνω στο πάθος και στο σεξ και στην ηδονή λέει κανείς πολλά, το θέμα είναι τι πιστεύει ο άλλος..
Υγ1. Και ο νέος γκόμενος γιατρός είναι, το τόνισε ο Ιάσονας δεκάδες φορές για να δείξει την πουτανιά της, ότι τον πούλησε για τα λεφτά..
Υγ2. Την Κυριακή ό,τι και να ψηφίσετε, θυμηθείτε να δηλώσετε κάτι διαφορετικό στο exit poll, Παπαθεμελή κατά προτίμηση. Για να δούμε αν θα καταφέρουμε κάτι..
Τον πόνο πάντως τον δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι, εμείς επιφέρουμε τα δεινά και ας πάψουμε να λέμε ότι φταίνε οι άλλοι. Δεν μπορεί να μας πληγώσει ο άλλος αν δεν του το επιτρέψουμε. Πρέπει να ήταν τυφλά ερωτευμένος για να πιστέψει ότι η Νίκη, η μαθημένη στη χλιδή και στα λούσα, η οποία συνέχεια περηφανεύεται για τον ιατρό σύζυγο της, θα μπορούσε να αφήσει τον ιατρό για να ζήσει με το μισθό δημοσίου, ε δε γίνονται αυτά τα πράγματα. Ό,τι και να του έλεγε εκείνη, έπρεπε ο ίδιος να σκέφτεται πιο λογικά και να φιλτράρει τα λεγόμενα της, πάνω στο πάθος και στο σεξ και στην ηδονή λέει κανείς πολλά, το θέμα είναι τι πιστεύει ο άλλος..
Υγ1. Και ο νέος γκόμενος γιατρός είναι, το τόνισε ο Ιάσονας δεκάδες φορές για να δείξει την πουτανιά της, ότι τον πούλησε για τα λεφτά..
Υγ2. Την Κυριακή ό,τι και να ψηφίσετε, θυμηθείτε να δηλώσετε κάτι διαφορετικό στο exit poll, Παπαθεμελή κατά προτίμηση. Για να δούμε αν θα καταφέρουμε κάτι..
11 09 07, Τρiτη
Tην έχει ανάγκη ο άνθρωπος την εξομολόγηση, -δεν εννοώ την εκκλησιαστική- ειδικά σε περιόδους στρες, άγχους, αγωνίας, έχει ανάγκη να αποκαλύπτει ακόμη και τις πιο κρυφές του πτυχές για να ακούει τον εαυτό του και να νιώθει καλύτερα. Εγώ είμαι εχέμυθη και δεν μεταφέρω πληροφορίες από τον τάδε στο δείνα γεγονός που έχει εκτιμηθεί στο γραφείο όπου με τιμούν με την εμπιστοσύνη τους, σε μένα απευθύνονται όταν θέλουν να βγάλουν κάτι από μέσα τους. Με πλησιάσε λοιπόν σήμερα ο Ιάσονας, μόλις που είχα κάτσει στον υπολογιστή, φαίνεται πως έψαχνε την ευκαιρία να με πετύχει μόνη και αμέσως έτρεξε, με κοίταξε λοιπόν κατάματα και με νόημα μου είπε πως με την Νίκη δεν ήταν μόνο φίλοι εδώ και δύο κοντά χρόνια και πως εκείνη του έπαιξε ένα πολύ άσχημο παιχνίδι κι ότι είναι έτοιμος να τη στραγγαλίσει. Προσπάθησα να τον ηρεμήσω και να τον πείσω πως δεν είναι καθόλου καλή ιδέα ο στραγγαλισμός.
Σίγουρα είχαν ένα ιδιαίτερο δέσιμο οι δυό τους, οι σκανδαλοθήρες του γραφείου υποστήριζαν πως την κουνάνε την αχλαδιά, χάρηκα επιβεβαιώνοντας το επειδή κάπως έπρεπε να ανταποδώσει στον κάφρο τον άνδρα της. Ο Ιάσονας ωστόσο ήταν σε κακά χάλια, ο δεσμός τους έπαιρνε τέλος υπό άσχημες συνθήκες και ήταν πολύ θυμωμένος, πάντα πόνος κρύβεται πίσω από το θυμό και στην περίπτωση του ήταν ολοφάνερος, την έχει δαγκωμένη για τα καλά τη λαμαρίνα πράγμα που ομολογώ ότι δεν το περίμενα, έδειχνε να κινιέται στην τροχιά της αδιαφορίας, ό,τι φάμε κι ό,τι πιούμε, νόμιζα ότι πηδούσε από δω κι από κει σαν τη μελισσούλα χωρίς πολλές σκέψεις ή προβληματισμούς, δεν είναι άνθρωπος της σκέψης ο Ιάσονας, αλλά τελικά αποδείχτηκε άνθρωπος των συναισθημάτων, τόσο εξαγριωμένο που τον είδα τον φοβήθηκα, πουτάνα την ανέβαζε και πουτάνα την κατέβαζε χωρίς να εξηγεί τι ακριβώς έχει συμβεί, θα της κάνει θα της δείξει, θα γράψει πουτάνα έξω από το σπίτι της, θα τηλεφωνήσει στον άνδρα της, θα τη σπάσει στο ξύλο, ευτυχώς που μοιάζει με τους πολιτικούς, πολλά λέει και τίποτε δεν κάνει, προσπάθησα να τον λογικέψω αλλά δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε με την ησυχία μας, από δίπλα ακουγόταν οι φωνές των υπολοίπων, του πρότεινα να βρεθούμε το απόγευμα και το δέχτηκε με μεγάλη ανακούφιση, έχει πολλά να μου πει, με προειδοποίησε, λίγο πολύ το γνωρίζω, θα μιλάει για ώρα, ευτυχώς είμαι υπομονετική και ξέρω να ακούω.
Υγ. Πρέπει να αποφεύγει κανείς τα ειδύλλια μέσα στο γραφείο γιατί η κατάσταση μπορεί να καταντήσει αφόρητη• να είσαι έξω φρενών με τον άλλον και να τον συναντάς κάθε μέρα, δεν είναι και εύκολο. Δεν είχα ποτέ σχέσεις με συναδέλφους, καταλαβαίνω ωστόσο πώς μετατρέπονται τα γραφεία σε θερμοκήπιο απιστιών. Έχοντας τον άλλον όλη μέρα δίπλα σου, του λες τα προβλήματα και τις μικροαπογοητεύσεις σου, συζητάς και αστειεύεσαι ενώ η λάντζα και η κούραση έχει μείνει σπίτι, ο άλλος συνέχεια σου δίνει δίκιο γιατί δεν έχει να χάσει τίποτε και σου κάνει κομπλιμέντα γιατί προσπαθεί να σε κερδίσει την ώρα που ο/η σύζυγος έχει εφησυχάσει και σε θεωρεί δεδομένο, δεν θέλει και πολύ, μία δύσκολη μέρα για τον ένα, μια γλυκιά παρηγορητική αγκαλιά από τον άλλο και ο απολαυστικός κατήφορος ανοίγει διάπλατα τις πύλες του.
Σίγουρα είχαν ένα ιδιαίτερο δέσιμο οι δυό τους, οι σκανδαλοθήρες του γραφείου υποστήριζαν πως την κουνάνε την αχλαδιά, χάρηκα επιβεβαιώνοντας το επειδή κάπως έπρεπε να ανταποδώσει στον κάφρο τον άνδρα της. Ο Ιάσονας ωστόσο ήταν σε κακά χάλια, ο δεσμός τους έπαιρνε τέλος υπό άσχημες συνθήκες και ήταν πολύ θυμωμένος, πάντα πόνος κρύβεται πίσω από το θυμό και στην περίπτωση του ήταν ολοφάνερος, την έχει δαγκωμένη για τα καλά τη λαμαρίνα πράγμα που ομολογώ ότι δεν το περίμενα, έδειχνε να κινιέται στην τροχιά της αδιαφορίας, ό,τι φάμε κι ό,τι πιούμε, νόμιζα ότι πηδούσε από δω κι από κει σαν τη μελισσούλα χωρίς πολλές σκέψεις ή προβληματισμούς, δεν είναι άνθρωπος της σκέψης ο Ιάσονας, αλλά τελικά αποδείχτηκε άνθρωπος των συναισθημάτων, τόσο εξαγριωμένο που τον είδα τον φοβήθηκα, πουτάνα την ανέβαζε και πουτάνα την κατέβαζε χωρίς να εξηγεί τι ακριβώς έχει συμβεί, θα της κάνει θα της δείξει, θα γράψει πουτάνα έξω από το σπίτι της, θα τηλεφωνήσει στον άνδρα της, θα τη σπάσει στο ξύλο, ευτυχώς που μοιάζει με τους πολιτικούς, πολλά λέει και τίποτε δεν κάνει, προσπάθησα να τον λογικέψω αλλά δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε με την ησυχία μας, από δίπλα ακουγόταν οι φωνές των υπολοίπων, του πρότεινα να βρεθούμε το απόγευμα και το δέχτηκε με μεγάλη ανακούφιση, έχει πολλά να μου πει, με προειδοποίησε, λίγο πολύ το γνωρίζω, θα μιλάει για ώρα, ευτυχώς είμαι υπομονετική και ξέρω να ακούω.
Υγ. Πρέπει να αποφεύγει κανείς τα ειδύλλια μέσα στο γραφείο γιατί η κατάσταση μπορεί να καταντήσει αφόρητη• να είσαι έξω φρενών με τον άλλον και να τον συναντάς κάθε μέρα, δεν είναι και εύκολο. Δεν είχα ποτέ σχέσεις με συναδέλφους, καταλαβαίνω ωστόσο πώς μετατρέπονται τα γραφεία σε θερμοκήπιο απιστιών. Έχοντας τον άλλον όλη μέρα δίπλα σου, του λες τα προβλήματα και τις μικροαπογοητεύσεις σου, συζητάς και αστειεύεσαι ενώ η λάντζα και η κούραση έχει μείνει σπίτι, ο άλλος συνέχεια σου δίνει δίκιο γιατί δεν έχει να χάσει τίποτε και σου κάνει κομπλιμέντα γιατί προσπαθεί να σε κερδίσει την ώρα που ο/η σύζυγος έχει εφησυχάσει και σε θεωρεί δεδομένο, δεν θέλει και πολύ, μία δύσκολη μέρα για τον ένα, μια γλυκιά παρηγορητική αγκαλιά από τον άλλο και ο απολαυστικός κατήφορος ανοίγει διάπλατα τις πύλες του.
10 09 07, Δευτέρa
Μπορώ ανάλογα με τη διάθεση μου να νιώθω για όλους συμπάθεια και κατανόηση ή να είμαι εντελώς αρνητική και να σκέφτομαι πως δουλεύω με τους χειρότερους παγαπόντηδες του κόσμου. Σήμερα είμαι στις καλές μου, οπότε μέχρι και η διευθύντρια μού είναι συμπαθής, της αναγνωρίζω καλές προθέσεις ενώ καταλογίζω σε μας τους υπόλοιπους πως την έχουμε απομονώσει και συνέχεια την κοροιδεύουμε, ακόμη κι αν δεν μας ακούει το ξέρει και το διαισθάνεται και σίγουρα νιώθει μοναξιά, σήμερα μίλησα κάμποσο μαζί της, δεν είναι κακιά η κακομοίρα, η ανασφάλεια και η ματαιοδοξία την μετατρέπουν ανά περιόδου σε μέγαιρα, την πνίγει και η ευθύνη όλης αυτής της αλλοπρόσαλλης κατάστασης, κατά βάθος είναι δυστυχισμένη, γι αυτό και της φταίνε τα ρούχα της. Γενικά, την ιδανική πολιτεία και τον όμορφο κόσμο τον αγγελικά πλασμένο θα τον αποκτούσαμε αν μάθαιναν οι άνθρωποι να είναι ευτυχισμένοι και να αγαπάνε τον εαυτό τους. Θέμα παιδείας είναι. Πιπιλίζουν οι πολιτικοί την καραμέλα παιδεία αλλα μου δίνουν την εντύπωση ότι δεν έχουν καταλάβει περί τίνος πρόκειται. Η παιδεία θα έπρεπε κυρίως να βοηθάει τα παιδιά να ανακαλύπτουν τον εαυτό τους για να μπορούν να γίνουν ευτυχισμένα και να ζήσουν ειρηνικά.
Εγώ τελειώνοντας το Λύκειο δεν είχα ιδέα ούτε για τον εαυτό μου ούτε για τις σπουδές μου ούτε για τίποτε. Δεν ξέρω αν ήμουν χαζή, αλλα μπήκα σε μια σχολή χωρίς καλά καλά να ξέρω το λόγο. Είχα ακούσει ότι θα έβρισκα ευκολότερα δουλειά και ήξερα ότι θα ξέφευγα από το χωριό. Κανείς δε βρέθηκε να μου ανοίξει τα μάτια για να ανακαλύψω τις κλήσεις και τα ταλέντα μου. Οι καθηγητές μας μπαίνανε πολύ κουρασμένοι στην τάξη, παραδίδανε το επόμενο μάθημα όπως το έλεγε το βιβλίο και φεύγανε χωρίς πολλά πολλά. Οι γυναίκες είχανε το σπίτι τους να κοιτάξουν και οι άνδρες τις ελιές και τα γεωργικά τους, με μισθό καθηγητή δεν μπορούσαν να θρέψουν τα παιδιά τους. Οι γονείς μου αμόρφωτοι του χωριού δεν ξέρανε να με κατευθύνουν, μάλλον με προόριζαν για παραμονή στο χωριό και παντρειά με ένα καλό παιδί, (όσα περισσότερα αιγοπρόβατα τόσο καλύτερο το παιδί), τα αδέρφια μου μικρότερα και στον κόσμο τους, οι συμμαθήτριες μου εξίσου νυχτωμένες, ήμουν ολομόναχη. Ανίδεη, αβοήθητη, μόνη, αφελής, ακατάρτιστη, απονήρευτη. ΚΑΙ ΟΜΩΣ πολύ καλά τα έχω καταφέρει. Ξέρω τι θέλω, ξέρω πως να αντλώ ευχαρίστηση, ξέρω να είμαι καλή, ξέρω να συμπεριφέρομαι, ξέρω να υπερασπίζομαι τα δικαιώματα μου και να είμαι εντάξει με τις υποχρεώσεις μου, έχω πετύχει πολλά στη ζωή μου και νιώθω πολύ χαρούμενη. Είμαι σπουδαία είμαι βασίλισσα είμαι μοναδική.
Υγ. Δείτε τον εαυτό σας σπουδαίο και οι άλλοι θα σας δουν ακριβώς έτσι. Δεν είναι καθόλου δύσκολο, (έστω μέχρι να έρθει ο επόμενος λογαριασμός της πιστωτικής σας κάρτας)
Εγώ τελειώνοντας το Λύκειο δεν είχα ιδέα ούτε για τον εαυτό μου ούτε για τις σπουδές μου ούτε για τίποτε. Δεν ξέρω αν ήμουν χαζή, αλλα μπήκα σε μια σχολή χωρίς καλά καλά να ξέρω το λόγο. Είχα ακούσει ότι θα έβρισκα ευκολότερα δουλειά και ήξερα ότι θα ξέφευγα από το χωριό. Κανείς δε βρέθηκε να μου ανοίξει τα μάτια για να ανακαλύψω τις κλήσεις και τα ταλέντα μου. Οι καθηγητές μας μπαίνανε πολύ κουρασμένοι στην τάξη, παραδίδανε το επόμενο μάθημα όπως το έλεγε το βιβλίο και φεύγανε χωρίς πολλά πολλά. Οι γυναίκες είχανε το σπίτι τους να κοιτάξουν και οι άνδρες τις ελιές και τα γεωργικά τους, με μισθό καθηγητή δεν μπορούσαν να θρέψουν τα παιδιά τους. Οι γονείς μου αμόρφωτοι του χωριού δεν ξέρανε να με κατευθύνουν, μάλλον με προόριζαν για παραμονή στο χωριό και παντρειά με ένα καλό παιδί, (όσα περισσότερα αιγοπρόβατα τόσο καλύτερο το παιδί), τα αδέρφια μου μικρότερα και στον κόσμο τους, οι συμμαθήτριες μου εξίσου νυχτωμένες, ήμουν ολομόναχη. Ανίδεη, αβοήθητη, μόνη, αφελής, ακατάρτιστη, απονήρευτη. ΚΑΙ ΟΜΩΣ πολύ καλά τα έχω καταφέρει. Ξέρω τι θέλω, ξέρω πως να αντλώ ευχαρίστηση, ξέρω να είμαι καλή, ξέρω να συμπεριφέρομαι, ξέρω να υπερασπίζομαι τα δικαιώματα μου και να είμαι εντάξει με τις υποχρεώσεις μου, έχω πετύχει πολλά στη ζωή μου και νιώθω πολύ χαρούμενη. Είμαι σπουδαία είμαι βασίλισσα είμαι μοναδική.
Υγ. Δείτε τον εαυτό σας σπουδαίο και οι άλλοι θα σας δουν ακριβώς έτσι. Δεν είναι καθόλου δύσκολο, (έστω μέχρι να έρθει ο επόμενος λογαριασμός της πιστωτικής σας κάρτας)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
