11 09 07, Τρiτη

Tην έχει ανάγκη ο άνθρωπος την εξομολόγηση, -δεν εννοώ την εκκλησιαστική- ειδικά σε περιόδους στρες, άγχους, αγωνίας, έχει ανάγκη να αποκαλύπτει ακόμη και τις πιο κρυφές του πτυχές για να ακούει τον εαυτό του και να νιώθει καλύτερα. Εγώ είμαι εχέμυθη και δεν μεταφέρω πληροφορίες από τον τάδε στο δείνα γεγονός που έχει εκτιμηθεί στο γραφείο όπου με τιμούν με την εμπιστοσύνη τους, σε μένα απευθύνονται όταν θέλουν να βγάλουν κάτι από μέσα τους. Με πλησιάσε λοιπόν σήμερα ο Ιάσονας, μόλις που είχα κάτσει στον υπολογιστή, φαίνεται πως έψαχνε την ευκαιρία να με πετύχει μόνη και αμέσως έτρεξε, με κοίταξε λοιπόν κατάματα και με νόημα μου είπε πως με την Νίκη δεν ήταν μόνο φίλοι εδώ και δύο κοντά χρόνια και πως εκείνη του έπαιξε ένα πολύ άσχημο παιχνίδι κι ότι είναι έτοιμος να τη στραγγαλίσει. Προσπάθησα να τον ηρεμήσω και να τον πείσω πως δεν είναι καθόλου καλή ιδέα ο στραγγαλισμός.
Σίγουρα είχαν ένα ιδιαίτερο δέσιμο οι δυό τους, οι σκανδαλοθήρες του γραφείου υποστήριζαν πως την κουνάνε την αχλαδιά, χάρηκα επιβεβαιώνοντας το επειδή κάπως έπρεπε να ανταποδώσει στον κάφρο τον άνδρα της. Ο Ιάσονας ωστόσο ήταν σε κακά χάλια, ο δεσμός τους έπαιρνε τέλος υπό άσχημες συνθήκες και ήταν πολύ θυμωμένος, πάντα πόνος κρύβεται πίσω από το θυμό και στην περίπτωση του ήταν ολοφάνερος, την έχει δαγκωμένη για τα καλά τη λαμαρίνα πράγμα που ομολογώ ότι δεν το περίμενα, έδειχνε να κινιέται στην τροχιά της αδιαφορίας, ό,τι φάμε κι ό,τι πιούμε, νόμιζα ότι πηδούσε από δω κι από κει σαν τη μελισσούλα χωρίς πολλές σκέψεις ή προβληματισμούς, δεν είναι άνθρωπος της σκέψης ο Ιάσονας, αλλά τελικά αποδείχτηκε άνθρωπος των συναισθημάτων, τόσο εξαγριωμένο που τον είδα τον φοβήθηκα, πουτάνα την ανέβαζε και πουτάνα την κατέβαζε χωρίς να εξηγεί τι ακριβώς έχει συμβεί, θα της κάνει θα της δείξει, θα γράψει πουτάνα έξω από το σπίτι της, θα τηλεφωνήσει στον άνδρα της, θα τη σπάσει στο ξύλο, ευτυχώς που μοιάζει με τους πολιτικούς, πολλά λέει και τίποτε δεν κάνει, προσπάθησα να τον λογικέψω αλλά δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε με την ησυχία μας, από δίπλα ακουγόταν οι φωνές των υπολοίπων, του πρότεινα να βρεθούμε το απόγευμα και το δέχτηκε με μεγάλη ανακούφιση, έχει πολλά να μου πει, με προειδοποίησε, λίγο πολύ το γνωρίζω, θα μιλάει για ώρα, ευτυχώς είμαι υπομονετική και ξέρω να ακούω.
Υγ. Πρέπει να αποφεύγει κανείς τα ειδύλλια μέσα στο γραφείο γιατί η κατάσταση μπορεί να καταντήσει αφόρητη• να είσαι έξω φρενών με τον άλλον και να τον συναντάς κάθε μέρα, δεν είναι και εύκολο. Δεν είχα ποτέ σχέσεις με συναδέλφους, καταλαβαίνω ωστόσο πώς μετατρέπονται τα γραφεία σε θερμοκήπιο απιστιών. Έχοντας τον άλλον όλη μέρα δίπλα σου, του λες τα προβλήματα και τις μικροαπογοητεύσεις σου, συζητάς και αστειεύεσαι ενώ η λάντζα και η κούραση έχει μείνει σπίτι, ο άλλος συνέχεια σου δίνει δίκιο γιατί δεν έχει να χάσει τίποτε και σου κάνει κομπλιμέντα γιατί προσπαθεί να σε κερδίσει την ώρα που ο/η σύζυγος έχει εφησυχάσει και σε θεωρεί δεδομένο, δεν θέλει και πολύ, μία δύσκολη μέρα για τον ένα, μια γλυκιά παρηγορητική αγκαλιά από τον άλλο και ο απολαυστικός κατήφορος ανοίγει διάπλατα τις πύλες του.