14 09 07 Παρασκευή, νο 2

Με κατηγόρησαν κάποιοι πως απαξιώνω την πολιτική κι ότι είμαι δημόσιος κίνδυνος για τα χρηστά ήθη, θα κάνω την εξής απλή ερώτηση: αν κάποιος είναι ευχαριστημένος από τη ζωή του, ικανοποιείται σεξουαλικά όπως γουστάρει, με εναλλαγή συντρόφων και ποικιλία ακόμη καλύτερα, νιώθει ελεύθερος, βγαίνει, διασκεδάζει, χαίρεται, είναι καλά με τον εαυτό του, γιατί να κλέψει τα ταμεία των συνταξιούχων, βλέπε ομόλογα, ή τις οικονομίες των μικροκαταθετών, βλέπε χρηματιστήριο, γιατί να παίρνει μίζες και να διακινδυνεύει και να αγχώνεται; Αγύρτης κι απατεώνας είναι συνήθως ο καταπιεσμένος, ο ανασφαλής, ο ανικανοποίητος και ανέραστος για να μην πω ανίκανος, ο μίζερος που τον έχει δεμένο με το λουρί η μέγαιρα γυναίκα του και ξεροσταλιάζει σαν το νηστικό σκύλο μπροστά στα κρεοπωλείο, αυτός που δεν μπορεί παρά να κοιτάζει αποβλακωμένος τη χαρά επειδή μια ζωή υποκρίνεται περί τάξης, ηθικής, θρησκείας, το βάζει λοιπόν πείσμα να τα καταφέρει αλλιώς, κλέβοντας, παραγκωνίζοντας, αρπάζοντας, αδικώντας, πέφτει με τα μούτρα στο ψητό και πασχίζει να καταβροχθίσει όσο περισσότερο γίνεται για να νιώσει επιτέλους κάποιος.
Ιδέα για την καταπολέμηση της διαφθοράς: Αφήστε τους ανθρώπους να είναι ευτυχισμένοι. Κι αν αυτό δε γίνεται επειδή στη γενιά μου- και ειδικά στην προηγούμενη- ακόμη τρέχει στο αίμα της το «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών», και το «ο αυνανισμός τυφλώνει», μάθετε τουλάχιστον στα παιδιά σας πώς να γίνουν ευτυχισμένα. Μόνο έτσι καταπολεμιέται η διαφθορά.

5 σχόλια:

E.C. είπε...

Αν διαβάσεις το δικό σου post στις 24/08/07, θα βρεις τις απαντήσεις που ζητάς... Τόσο καιρό, απλά τις έχεις μέσα σου...

Καλημέρα

RyManthos είπε...

Στις 17/09, νομίζω ότι μιλάς για το ποίημα του John Donne: "For whom the Bell Tolls". Όντως, για εμάς χτυπά η καμπάνα, δυστυχώς όμως δεν μπορούμε να την ακούσουμε. Στην "Ισχυρή Ελλάδα", μας έχουν κουφάνει τα σκυλάδικα και μας έχουν τυφλώσει τα strobo των clubs... Εύχομαι ολόψυχα τα δικά σου μάτια και αυτιά να είναι διαφορετικά...

Υ.Γ. Πού βρήκες το βιβλίο του Donne??

elen είπε...

πράγματι γι΄αυτον μιλάω, σε ευχαριστώ που μου τον θύμισες, το βιβλίο το είχα πριν από χρόνια αλλά χάθηκε μέσα στη δίνη του χρόνου και των πραγμάτων..το απόστηγμα έμεινε.. νομίζω ωστόσο πως ήταν στα Αγγλικά, δεν ξέρω αν έχει μεταφραστεί..

elen είπε...

απόσταγμα και όχι απόστηγμα

RyManthos είπε...

Δίκιο έχεις, δεν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά. Δεν ήξερα καν αν το βιβλίο υπήρχε στην Ελλάδα, γι'αυτό σε ρώτησα. Το ποίημα το είχα βρει πριν από καιρό, όταν έψαχνα για το ομώνυμο τραγούδι. Μου είχε κάνει φοβερή εντύπωση τότε και μου κάνει ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση τώρα. Βλέπεις, είναι τόσο διαβολεμένα επίκαιρο...

Όσο για τη δίνη του χρόνου και των πραγμάτων... καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοείς. Ίσως τελικά οι ζωές μας να μην είναι παρά σκόνη μέσα στη δίνη του χρόνου και των πραγμάτων... Σκιές και σκόνη. Τουλάχιστον, διαβάζοντας τις σκέψεις σου, νιώθω ότι δεν είμαι ο μόνος που έχει παγιδευτεί σε αυτό τον ατελείωτο στροβιλισμό...

Καλημέρα