Bye

κάπως άδοξο το τέλος αλλά πάντα υπάρχει ένα τέλος και μάλλον πάντα είναι άδοξο,

οι εργασίες διακόπτονται μέχρι νεωτέρας για πολλούς και διάφορους λόγους,το μπλογκ πέφτει σε χειμερία νάρκη και ίσως ξυπνήσει το καλοκαίρι..

συνεχίζω ως αναγνώστρια,τελευταία διαβάζω με ενδιαφέρον κάμποσα μπλόγκς, μεταξύ αυτών,

dark virtual poetry, μυθιστόρημα, parafyada, Penthesileia
Seagull

7 σχόλια:

Penthesileia είπε...

Τυχαια σε βρήκα κι αισθάνθηκα ότι ένα ίχνος θα ήθελα να το αφήσω εδώ.
Ειδικά μια που αναφέρεις εκτός από μένα και μία φίλη (dark virtual poetry)
Επιλογές που κάνουμε αξίζουν όταν βγαίνουν σαν την ανάσα από τα χείλη μας. Αν η "χειμερία νάρκη" σου κρατησει λίγο, θα χαρώ να σε ξαναδώ.

Ανώνυμος είπε...

Η Elen μας είπε στο blog της:
1)Οτι είναι αργόσχολη (σαν τη δουλειά της)
2)Κουτσομπόλα "καλυμμένη" κάτω από το πέπλο των αλλαγμένων ονομάτων...
3)Πεταλούδα που "ρουφάει" οτι βρεί σε άντρα και μετά τον πετάει σαν στυμμένη λεμονόκουπα γιατί απλά....βαρέθηκε να ανοίγει τα πόδια σε αυτόν!!τί σκας βρε αδερφέ?θα βρεί τον επόμενο στην παρακάτω γωνία!
4)Έξυπνη,οργανωτική,καλή σύμβουλος στους άλλους (στη φαντασία της είχε ήδη γίνει υπουργός παρόλο που ήταν υπάλληλος σε παροπλισμένη υπηρεσία του δημοσίου-τί κύρος!).Στη δουλειά είχε λύση για τα πάντα...από το πώς θα διεκπεραιωθεί η δουλειά μέχρι....τα περιττά κιλά της διευθύνουσας και τις αγαμίες των συναδέλφων!!ποια είσαι ρε παιδί μου....
5)και αφού βαρέθηκε να φτύνει τον εαυτό της στον καθρέφτη από θαυμασμό,βαρέθηκε τον παναγιώτη,βαρέθηκε τη δουλειά,είπε να τα παρατήσει όλα και να πάει σε άλλη πόλη (για κανα μήνα να υποθέσω?θα βαρεθείς κι εκει βρε κούκλα μου....κρίμα είναι τόσος κόπος) και να κλείσει και το blog (κανείς δεν κατάλαβε ποτέ το σκοπό αυτού του blog...παρά μόνο κάποιοι "λαμπιρόπληκτοι" που βρήκαν την ηλεκτρονική μετεμψύχωση της λαμπίρη στο πρόσωπο της elen...Ελπίζω μόνο να μην το μετανιώσεις και ξαναγυρίσεις....θα κάνεις καλό στο μαγικο (κατά τ'άλλα) κόσμο των blogs
Άντε καλές βαρεμάρες!!!

Ανώνυμος είπε...

Tο μόνο που δεν σας είπε είναι το πόσο βαθιά δυστυχισμένη και μόνη νιώθει (γιατί άραγε να ανοίγει blog και να θάβει τους συναδέλφους (και το επαναλαμβάνω αυτό...το τελευταίο) και να εκθέτει τη μίζερη ζωή της...?Τουλάχιστον αν ένιωθε τη δυστυχία της θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε...αλλά εκείνη όχι μόνο δεν το καταλαβαίνει αλλά πανηγυρίζει για τη μιζέρια της...τέλος πάντων ας κοιτάξουμε πώς θα καλυτερεύσει ο καθένας τη δικιά του μιζέρια και ας αφήσουμε τα "εκ τον ένδων" των άλλων...
έτσι "elen"?

Βάσσια είπε...

Πάνω που βρεθήκαμε, χαθήκαμε.
Περιμένω να γυρίσεις μετά το τέλος της χειμερίας νάρκης.
:-)

RyManthos είπε...

Καλή μου, σε τέτοιες περιπτώσεις δεν υπάρχουν "πολλοί και διάφοροι" λόγοι. Υπάρχει μόνο ένας. Δεν είναι άλλος από τον τύπο που μας κοιτάει ξυνισμένος κάθε πρωΐ στον καθρέφτη...

Ανώνυμος είπε...

Hello. This post is likeable, and your blog is very interesting, congratulations :-). I will add in my blogroll =). If possible gives a last there on my blog, it is about the TV de LCD, I hope you enjoy. The address is http://tv-lcd.blogspot.com. A hug.

RyManthos είπε...

Που να είσαι τώρα άραγε, τόσο καιρό μετά...